casamenteiro

Galego

• Etimoloxía: de casamento e -eiro.

• Pronuncia: /ka.sa.meŋ.'tejɾo̯/ (AFI)

Adxectivo

casamenteiro (ms: casamenteiro; mpl: casamenteiros; fs: casamenteira; fpl: casamenteiras)

1. Persoa dedicada a arranxar casamentos.
   • Exemplo: A miña tía Luísa é a casamenteira da familia.
     
     

Observacións

Úsase tamén como substantivo: Un hábil casamenteiro coma el, seguro que concerta o matrimonio entre eses dous mozos.