berlinés

Galego

• Etimoloxía: de Berlín e o sufixo -és.

• Pronuncia: /bɛɾliˈnes/ (AFI)

Substantivo

berlinés (ms: berlinés; mpl: berlineses; fs: berlinesa; fpl: berlinesas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Berlín.

Traducións

• Francés: Berlinois ^(fr)

Adxectivo

berlinés (ms: berlinés; mpl: berlineses; fs: berlinesa; fpl: berlinesas)

1. Relativo ou pertencente a Berlín e a súa xente.

Traducións

• Asturiano: berlinés ^(ast)
• Francés: berlinois ^(fr)