Galego

Etimoloxía: do francés bachelier e este do latín medieval baccalarius, de orixe incerta.

bacharel (sg: bacharel; pl: bachareis)

Persoa que está a facer ou que rematou osestudos de bacharelato.
- Exemplo: Este ano saíron do noso Instuituto oitenta novos bachareis.
(Historia) Persoa que recibía o primeiro grao académico que se lles outorgaba aos estudantes dunha facultade universitaria.
- Exemplo: O autor desta obra de teatro era Bacharel en Letras.