alugar

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués alugar, do latín allocare.

• Pronuncia: /aluˈɣaɾ/, /aluˈħaɾ/ (AFI)

Verbo pronominal

alugarse

1. (Economía) Ofrecerse [alguén] a realizar un traballo a cambio dun soldo.
   • Sinónimos: contratarse.

Traducións

• Castelán: alquilarse ^(es), contratarse ^(es).

Verbo transitivo

alugar

1. (Economía) Ceder o uso de [unha propiedade] a cambio de diñeiro.
   • Exemplo: Alugaban aquela finca pero xa a colleu alguén.
     
     
   • Sinónimos: arrendar.
2. (Economía) Adquirir o uso de [unha propiedade] a cambio de diñeiro.
   • Exemplo: O mariñeiro alugou unha casa ata que o seu barco volvese partir.
     
     
   • Sinónimos: arrendar.

Traducións

• Castelán: alquilar ^(es), arrendar ^(es).
• Francés: louer ^(fr).
• Inglés: (1) hire ^(en) (por pouco tempo), hire out ^(en) (por pouco tempo), let ^(en) (un inmueble), rent ^(en) (por moito tempo), rent out ^(en) (por moito tempo); (2) hire ^(en) (por pouco tempo), rent ^(en) (por moito tempo).
• Portugués: arrendar ^(pt), alugar ^(pt).

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	alugar
Xerundio	alugando
Participio	alugado, alugada, alugados, alugadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	alugo	alugas	aluga	alugamos	alugades	alugan
	Copretérito	alugaba	alugabas	alugaba	alugabamos	alugabades	alugaban
	Pretérito	aluguei	alugaches	alugou	alugamos	alugastes	alugaron
	Antepretérito	alugara	alugaras	alugara	alugaramos	alugarades	alugaran
	Futuro	alugarei	alugarás	alugará	alugaremos	alugaredes	alugarán
	Pospretérito	alugaría	alugarías	alugaría	alugariamos	alugariades	alugarían
Modo Subxuntivo	Presente	alugue	alugues	alugue	aluguemos	aluguedes	aluguen
	Pretérito	alugase	alugases	alugase	alugásemos	alugásedes	alugasen
	Futuro	alugar	alugares	alugar	alugarmos	alugardes	alugaren
Modo Imperativo	Afirmativo		aluga	alugue1	aluguemos	alugade	aluguen1
	Negativo		alugues	alugue1	aluguemos	aluguedes	aluguen1
Infinitivo conxugado		alugar	alugares	alugar	alugarmos	alugardes	alugaren

1 Vostede(s)

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués alugar, do latín allocare.

Verbo transitivo

alugar

1. (Economía) Alugar, arrendar (ceder o uso).
2. (Economía) Alugar, arrendar (adquirir o uso)