alienación

Galego

Substantivo feminino

alienación (sg: alienación; pl: alienacións)

1. Acción ou efecto de allear ou allearse.
   • Sinónimos: alleación, alleamento.
2. (Psiquiatría) Estado de quen ten as facultades mentais perturbadas e está por tanto incapacitado para desenvolverse na sociedade.
   • Sinónimos: alleación, alleamento, loucura.
3. Estado de quen perdeu a conciencia da realidade que o arrodea e renuncia a analizala e actuar sobre ela.
   • Sinónimos: alleación, alleamento.
4. (Filosofía, socioloxía) Estado de quen por mor de diversos factores (económicos, políticos, relixiosos, etc.) está privado das súas propias características, do seu modo de pensar e ser e do sentido crítico ante a sociedade na que vive.

Traducións

• Castelán: (2, 3, 4) alienación ^(es); (1, 2, 3) ajenación ^(es); (1, 2, 3) ajenamiento ^(es); (1, 2) enajenación ^(es); (2) locura ^(es).

Castelán

Substantivo feminino

alienación (sg: alienación; pl: alienaciones)

1. (Psiquiatría) Alienación, alleación, alleamento, loucura.
2. Alienación, alleación, alleamento.
3. (Filosofía, socioloxía) Alienación.