wéber
|
Grafías semellantes: Weber , weber |
Galego
Etimoloxía: do apelido do físico alemán Wilhem Eduard Weber.
Pronuncia: /ˈveːbɐ/ /ˈbɛβe̝ɾ/ (AFI)
Substantivo masculino
- Definición:
- (Física, Metroloxía) Unidade de fluxo magnético do SI. É o fluxo magnético que ao atravesar unha espira induce nela unha forza electromagnética de 1 volt cando ese fluxo diminúe a cero en 1 segundo. O seu símbolo é Wb.
Termos relacionados
- yottawéber
- zettawéber
- exawéber
- petawéber
- terawéber
- xigawéber
- megawéber
- quilowéber
- hectowéber
- decawéber
- deciwéber
- centiwéber
- miliwéber
- microwéber
- nanowéber
- picowéber
- femtowéber
- attowéber
- zeptowéber
- yoctowéber
Traducións
- Alemán: Weber (de).
- Castelán: weber (es).
- Francés: weber (fr).
- Inglés: weber (en).
- Italiano: weber (it).
- Portugués: weber (pt).
- Asturiano: weber (ast)
- Vasco: weber (eu)
- Búlgaro: вебер (bg)
- Catalán: weber (ca)
- Chinés: 韦伯 (zh) (wéibó, 韋伯)
- Coreano: 웨버 (ko) (webeo)
- Croata: veber (hr)
- Danés: weber (da)
- Esperanto: vebero (eo)
- Finés: weber (fi)
- Hebreo: ובר (he)
- Xaponés: ウェーバ (ja) (wēba)
- Neerlandés: weber (nl)
- Noruegués: weber (no)
- Noruegués nynorsk: weber (no)
- Polaco: weber (pl)
- Ruso: вебер (ru)
- Serbio: вебер (sr)
- Eslovaco: weber (sk)
- Sueco: weber (sv)
- Checo: weber (cs)
- Turco: weber (tr)
- Ucraíno: вебер (uk)
- Vietnamita: weber (vi), vêbe (vi)