enneágono

Galego

• Pronuncia: /eŋneˈaɣo̝no̝/ (AFI)

Substantivo masculino

enneágono (sg: enneágono; pl: enneágonos)

1. (Xeometría) Polígono de nove lados.

Termos relacionados

• enneagonal

Traducións

• Alemán: Neuneck ^(de)
• Bengalí: নবভুজ ^(bn)
• Búlgaro: деветоъгълник ^(bg)
• Castelán: eneágono ^(es)
• Catalán: enneàgon ^(ca)
• Checo: devítiúhelník ^(cs)
• Chinés: 九边形 ^(zh), 九角形 ^(zh)
• Coreano: 구각형 ^(ko)
• Crioulo haitiano: nonagòn ^(ht)
• Eslovaco: deväťuholník ^(sk)
• Esloveno: devetkotnik ^(sl)
• Esperanto: naŭlatero ^(eo)
• Finés: yhdeksänkulmio ^(fi)
• Francés: ennéagone ^(fr)
• Grego: εννεάγωνο ^(el)
• Hebreo: מתושע ^(he)
• Húngaro: kilencszög ^(hu)
• Ido: eneagono ^(io)
• Inglés: nonagon ^(en)
• Italiano: ennagono ^(it)
• Lao: ຮູບເກົ້າແຈ ^(lo)
• Letón: deviņstūris ^(lv)
• Lombardo: enàgon ^(lmo)
• Malaio: nonagon ^(ms)
• Neerlandés: negenhoek ^(nl)
• Noruegués: enneagon ^(no)
• Paxtún: نهڅنډی ^(ps)
• Persa: نه‌ضلعی ^(fa)
• Polaco: dziewięciokąt ^(pl)
• Portugués: eneágono ^(pt)
• Ruso: девятиугольник ^(ru)
• Serbio: деветоугао ^(sr)
• Sueco: nonagon ^(sv), niohörning ^(sv)
• Tailandés: รูปเก้าเหลี่ยม ^(th)
• Turco: dokuzgen ^(tr)
• Vasco: eneagono ^(eu)
• Xaponés: 九角形 ^(ja)
• Xeorxiano: ნონაგონი ^(ka)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da xeometría