avó

Galego

• Pronuncia: /aˈbɔ/ (AFI)

Substantivo

avó (ms: avó; mpl: avós; fs: avoa; fpl: avoas)

1. (Socioloxía) Pai ou nai da nai ou do pai, en relación ó neto.
   • Exemplo: Criada por avoa, nunca é boa.
     
     
2. (Figurado) Home de avanzada idade.
3. (Figurado) En plural, familiares dos cales un descende.

Sinónimos

• entrego.
• antecesores, antepasados, ascendentes, devanceiros, predecesores.

Antónimos

• descendentes

Formas incorrectas

• abó

Traducións

• Alemán: Grossvater ^(de).
• Bretón: tad-kozh ^(br).
• Castelán: abuelo ^(es).
• Catalán: avi ^(ca)
• Francés: grand-père ^(fr) (1, 2); grands-parents ^(fr) (3)
• Grego: παππούς ^(el) (1, 2); παππούδες ^(el), πρόγονοι ^(el) (3)
• Inglés antigo: cumpæder ^(ang).
• Islandés: afi ^(is)
• Polaco: dziadek ^(pl) (1, 2); dziadkowie ^(pl), przodkowie ^(pl) (3)
• Portugués: avô ^(pt).