insulto

Galego

• Etimoloxía: do latín insultus.

• Pronuncia: /inˈsulto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

insulto (sg: insulto; pl: insultos)

1. Palabra ou feito que ofende gravemente.

Termos relacionados

• insultador
• insultante
• insultar

Traducións

• Alemán: Beleidigung ^(de), Beschimpfung ^(de)
• Castelán: insulto ^(es)
• Catalán: insult ^(ca)
• Chinés: 侮辱 ^(zh)
• Francés: insulte ^(fr)
• Inglés: insult ^(en)
• Italiano: insulto ^(it)
• Polaco: obraza ^(pl), obelga ^(pl)
• Portugués: insulto ^(pt)
• Ruso: оскорбление ^(ru)
• Vasco: irain ^(eu), laido ^(eu)

Castelán

• Etimoloxía: do latín insultus.

Substantivo masculino

insulto (sg: insulto; pl: insultos)

1. Agravamento.

Italiano

• Etimoloxía: do latín insultus.

Substantivo masculino

insulto (sg: insulto; pl: insulti)

1. Insulto.

Portugués

• Etimoloxía: do latín insultus.

Substantivo masculino

insulto (sg: insulto; pl: insultos)

1. Insulto.