bacalada

Galego

• Pronuncia: /ba.kaˈla.ðɐ/ (AFI)

Substantivo feminino

bacalada (sg: bacalada; pl: bacaladas)

1. (Ictioloxía, alimentación) Peixe osteíctio da orde dos gadiformes e familia dos gádidos, única especie do xénero Merlangius.

Nome científico

• Merlangius merlangus

Traducións

• Alemán: Wittling ^(de)
• Asturiano: ferrete ^(ast), pexe llinia ^(ast)
• Castelán: merlán ^(es), plegonero ^(es)
• Catalán: merlà ^(ca)
• Francés: merlan ^(fr)
• Inglés: whiting ^(en)
• Vasco: liba ^(eu)
• Corso: nasellu ^(co)
• Danés: hvilling ^(da)
• Esperanto: merlango ^(eo)
• Ido: merlano ^(io)
• Islandés: lýsa ^(is)
• Italiano: merlano ^(it)
• Neerlandés: wijting ^(nl)
• Normando: mélan ^(fra-nor), mélun ^(fra-nor)
• Noruegués: hvitting ^(no)
• Polaco: witlinek ^(pl)
• Portugués: badejo ^(pt)
• Ruso: мерланг ^(ru)
• Sueco: vitling ^(sv)
• Turco: mezgit ^(tr)
• Gaélico escocés: cùiteag ^(gd)
• Finés: valkoturska ^(fi)
• Bretón: merlank ^(br)
• Feroés: hvítingur ^(fo)
• Crioulo haitiano: melan ^(ht)
• Napolitano: babbiluscio ^(nap)
• Noruegués nynorsk: kviting ⁽ⁿⁿ⁾

Véxase tamén

• Apéndice: Animais