confórmero

Galego

Diferentes confórmeros do n-butano vistos en proxección de Newman

• Etimoloxía: do inglés conformer, de confor(mational) (iso)mer, en galego "isómero conformacional".

• Pronuncia: /kɔɱˈfɔɾmeɾo/ (AFI)

Substantivo masculino

confórmero (sg: confórmero; pl: confórmeros)

1. (Química orgánica) Estereoisómero que se caracteriza por poder interconverterse (modificar a súa orientación espacial, converténdose noutro isómero da mesma molécula) a temperatura ambiente, por rotación en torno a enlaces simples anti, eclipsada ou alternada.
   • Sinónimos: isómero conformacional, rotámero.

Termos relacionados

• conformación
• conformación eclipsada
• estereoisomería
• isomería