heteroxéneo

Galego

• Etimoloxía: do latín heterogenĕus.

• Pronuncia: /ɛteɾoˈʃɛne̯o̝/ (AFI)

Adxectivo

heteroxéneo (ms: heteroxéneo; mpl: heteroxéneos; fs: heteroxénea; fpl: heteroxéneas)

1. Que ten unha composición non uniforme.
2. Conxunto formado por elementos desiguais, de distinta natureza, diferentes entre si.
3. (Química) Dise dunha mestura na que se poden diferenciar as fases ou as partes das substancias que a compoñen.

Antónimos

• homoxéneo

Traducións

• Alemán: heterogen ^(de)
• Castelán: heterogéneo ^(es)
• Chinés: 异质 ^(zh)
• Finés: erilaatuinen ^(fi), heterogeeninen ^(fi)
• Francés: hétérogène ^(fr)
• Gaélico escocés: iol-ghnèitheach ^(gd)
• Grego:  ετερογενής ^(el)
• Ido: heterogena ^(io)
• Inglés: heterogeneous ^(en)
• Italiano: eterogeneo ^(it)
• Neerlandés: heterogeen ^(nl), heterogene ^(nl)
• Portugués: heterogêneo ^(pt), heterogéneo ^(pt)
• Romanés: eterogen ^(ro)
• Songhai oriental: zanbu-zanbu ^(ses)
• Sueco: heterogen ^(sv)
• Telugú: విజాతి ^(te), విభిన్న ^(te)