balai

Francés

• Etimoloxía: do francés antigo balain, do bretón medio balain, balazn, do bretón antigo balan ou do galo *balano-, do protocéltico *banatlo-.

• Pronuncia: /ba.lɛ/ (AFI)

• Escoitar: «balai» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

balai (sg: balai; pl: balais)

1. Vasoira, para limpar
2. (Física) Escoba, peza que nunha máquina eléctrica conecta un circuíto fixo con outro móbel.
3. (Coloquial) Un ano, falando do tempo que pasa.
   • Exemplo: Cela lui fait un balai de plus. (Ten un ano mais)