xenotipo

Galego

• Etimoloxía: do xeno- e -tipo.

• Pronuncia: /ʃenoˈtipo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

xenotipo (sg: xenotipo; pl: xenotipos)

1. (Xenética) O xenotipo describe a constitución xenética dun individuo, os alelos específicos dese individuo, normalmente referíndose a un carácter específico que se está estudando.
   • {{exemplo|Todo individuo está determinado polo seu xenotipo e polo ambiente.

Termos relacionados

alelo
fenotipo
haplotipo
xenoma
xenómica
xenotipo residual

Traducións

• Alemán: Genotyp ^(de)
• Castelán: genotipo ^(es)
• Chinés: 基因型 ^(zh)
• Francés: génotype ^(fr)
• Inglés: genotype ^(en)
• Italiano: genotipo ^(it)
• Portugués: genótipo ^(pt)
• Ruso: генотип ^(ru)