ver

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués veer, do latín videre.

• Pronuncia: [ˈbeɾ] (AFI)

Verbo transitivo

• Definición: Percibir mediante o sentido da vista.
  

Termos relacionados

• mirar

Conxugación

Verbo irregular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	ver
Xerundio	vendo
Participio	visto, vista, vistos, vistas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	vexo	ves	ve	vemos	vedes	ven
	Copretérito	vía	vías	vía	viamos	viades	vían
	Pretérito	vin	viches	viu	vimos	vistes	viron
	Antepretérito	vira	viras	vira	viramos	virades	viran
	Futuro	verei	verás	verá	veremos	veredes	verán
	Pospretérito	vería	verías	vería	veriamos	veriades	verían
Modo Subxuntivo	Presente	vexa	vexas	vexa	vexamos	vexades	vexan
	Pretérito	vise	vises	vise	vísemos	vísedes	visen
	Futuro	vir	vires	vir	virmos	virdes	viren
Modo Imperativo	Afirmativo		ve	vexa1		vede	vexan1
	Negativo		vexas	vexa1		vexades	vexan1
Infinitivo conxugado		ver	veres	ver	vermos	verdes	veren

1 Vostede(s)

Traducións

• Alemán: sehen ^(de)
• Castelán: ver ^(es).
• Catalán: veure ^(ca)
• Danés: se ^(da)
• Francés: voir ^(fr).
• Inglés: see ^(en)
• Portugués: ver ^(pt).
• Vasco: ikusi ^(eu)

Castelán

• Etimoloxía: do latín videre.

Verbo

ver

1. Ver.

Francés

• Etimoloxía: do francés antigo verm, do latín vermis.

• Pronuncia: /vɛʁ/ (AFI)

Substantivo masculino

ver (sg: ver; pl: vers)

1. (Zooloxía) Verme.

Portugués

• Etimoloxía: do latín videre.

• Pronuncia: /ˈveɾ/ (AFI)

Verbo

ver

1. Ver.