tarabelear
Saltar ata a navegación
Saltar á procura
Galego
Etimoloxía: de tarabelo.
Pronuncia: /taɾaβeleˈaɾ/ (AFI)
Verbo intransitivo
tarabelear
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | tarabelear |
Xerundio | tarabeleando |
Participio | tarabeleado, tarabeleada, tarabeleados, tarabeleadas |
1 Vostede(s) |