tanxente

Galego

• Etimoloxía: do latín tangens, -entis, 'que toca'.

• Pronuncia: /tan.'ʃeŋ.te̯/ (AFI)

Adxectivo

tanxente
(sg: tanxente; pl: tanxentes)

1. (Xeometría) Que toca nun só punto unha liña ou unha superficie, pero sen cortala.

Substantivo feminino

tanxente
(sg: tanxente; pl: tanxentes)

1. (Xeometría) Recta que é tanxente a outra recta ou a un plano.
2. (Matemáticas) Cociente entre o seno e o coseno dun ángulo.

Traducións

• Castelán: tangente ^(es) (fem.)
• Catalán: tangent ^(ca) (fem.)
• Francés: tangente ^(fr) (fem.)
• Inglés: tangent ^(en)
• Italiano: tangente ^(it) (fem.)
• Portugués: tangente ^(pt) (fem.)
• Asturiano: tanxente ^(ast) (fem.)