solfatara

Galego

• Etimoloxía: do italiano solfatara.

• Pronuncia: /solfaˈtaɾa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

solfatara (sg: solfatara; pl: solfataras)

1. (Xeoloxía) En terreos volcánicos, físgoa por onde saen vapores sulfurosos.
2. (Xeoloxía) Emanación volcánica con vapores sulfurosos.

Traducións

• Alemán: Solfatare ^(de)
• Castelán: solfatara ^(es)
• Catalán: solfatara ^(ca)
• Francés: solfatare ^(fr)
• Inglés: solfatara ^(en)
• Italiano: solfatara ^(it)
• Neerlandés: solfatare ^(nl)
• Polaco: solfatara ^(pl)
• Portugués: solfatara ^(pt)