serea

Galego

Unha serea na fachada de Praterías, da catedral de Santiago

• Etimoloxía: do galego-portugués *serẽa, do latín sirēna, de Sīrēn, do grego antigo Σειρήν (Seirḗn).

• Pronuncia: /seˈɾea̝/ (AFI)

Substantivo feminino

serea (sg: serea; pl: sereas)

1. (Mitoloxía) Ser mitolóxico, orixinalmente con corpo de ave e cabeza humana pero que a partir da Alta Idade Media pasou a representarse con tronco e cabeza de muller e metade inferior do corpo con forma de rabo de peixe (por veces dobre).
   • Exemplo: Na iconografía medieval, as sereas simbolizaban a tentación, o pecado.
     
     

Termos relacionados

• harpía

Traducións

• Castelán: sirena ^(es)
• Inglés: siren ^(en), mermaid ^(en)
• Portugués: sereia ^(pt)