rocalla

Galego

• Etimoloxía: do francés rocaille.

• Pronuncia: /rɔˈkaʎa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

rocalla (sg: rocalla; pl: rocallas)

1. Tipo de decoración que imita rochas e elementos da natureza, como cunchas, moi empregado en Francia no século XVIII.
2. Xardín composto de numerosas rochas integradas no conxunto ornamental.

Referencias

• «rocalla» no DIGALEGO, Ir Indo.