riotortego

Galego

• Etimoloxía: de Riotorto e o sufixo -ego.

• Pronuncia: [ri.o.torˈtɛ.ɣʊ] (estándar), [ri.o.torˈtɛ.ħʊ] (con gheada) (AFI)

Substantivo

riotortego (ms: riotortego; mpl: riotortegos; fs: riotortega; fpl: riotortegas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural do concello de Riotorto.
   • Sinónimos: riotortense, riotorteño.

Adxectivo

riotortego (ms: riotortego; mpl: riotortegos; fs: riotortega; fpl: riotortegas)

1. Relativo ou pertencente ao concello de Riotorto e á súa xente.
   • Sinónimos: riotortense, riotorteño.