reykur

Feroés

Substantivo

reykur

1. Peite.

Islandés

• Etimoloxía: do nórdico antigo reykr, do protoxermánico *raukiz.

• Pronuncia: /ˈreiːkʏr/ (AFI)

Substantivo masculino

reykur

1. Fume.

Termos relacionados

• Reykjavík
• reykja
• rjúka