rúbrica

Grafías semellantes:     rubrica

Galego

• Etimoloxía: do latín rubrīca.

• Pronuncia: [ˈru.βɾi.kɐ] (AFI)

Substantivo feminino

rúbrica (sg: rúbrica; pl: rúbricas)

1. Trazo ou trazos que se poñen sobre o nome na sinatura.

Traducións

• Alemán: Rubrik ^(de).
• Castelán: rúbrica ^(es).
• Inglés: rubric ^(en), flourish ^(en).
• Italiano: rubrica ^(it).
• Portugués: rubrica ^(pt).

Castelán

• Etimoloxía: do latín rubrīca.

Substantivo feminino

rúbrica (sg: rubrica; pl: rubricas)

1. Rúbrica.