probiótico

Galego

• Etimoloxía: de biótico, co prefixo pro-.

• Pronuncia: [pɾo.βiˈɔ.ti.kʊ] (AFI)

Adxectivo

probiótico (ms: probiótico; mpl: probióticos; fs: probiótica; fpl: probióticas)

1. Dise dos microorganismos vivos, viables, contidos ou incorporados a un alimento, que actúan no tracto intestinal mellorando o equilibrio da flora intestinal e producindo diferentes efectos fisiolóxicos beneficiosos para a saúde.

Substantivo masculino

probiótico (sg: probiótico; pl: probióticos)

1. Por extensión, alimento que contén ditos microorganismos, como o iogur, quefir e outros leites fermentados, ou certos tipos de queixo.

Traducións

• Alemán: probiotisch ^(de) adx., Probiotikum ^(de) subst.
• Castelán: probiótico ^(es)
• Catalán: probiòtic ^(ca)
• Francés: probiotique ^(fr)
• Grego: προβιοτικός ^(el) adx. (proviotikós), προβιοτικό ^(el) subst. (proviotikó)
• Inglés: probiotic ^(en)
• Italiano: probiotico ^(it)
• Portugués: probiótico ^(pt)
• Turco: probiyotik ^(tr)
• Vasco: probiotiko ^(eu)