presbítero

Galego

• Etimoloxía: do latín tardío presby̆ter, -ĕri, e este do grego πρεσβύτερος (presbýteros) (o máis ancián)

Substantivo masculino

presbítero (sg: presbítero; pl: presbíteros)

1. (Relixión) Sacerdote con autorización para misar e administrar outros sacramentos
   • Exemplo: O bispo ordenou doce novos presbíteros.
     
     

Sinónimos

• sacerdote

Termos relacionados

• cura
• presbiterio

Traducións

• Inglés: presbyter ^(en)
• Castelán: presbítero ^(es)
• Portugués: presbítero ^(pt)