pararraios

Galego

• Pronuncia: /paɾaˈrajo̝s/ (AFI)

Substantivo masculino

pararraios (sg: pararraios; pl: pararraios)

1. Dispositivo consistente nunha barra metálica conectada á terra e colocada nun punto elevado dunha construción para protexela dos lóstregos.

Traducións

• Alemán: Blitzableiter ^(de)
• Castelán: pararrayos ^(es)
• Francés: paratonnerre ^(fr)
• Inglés: arrester ^(en), lightning arrester ^(en), lightning conductor ^(en), lightning rod ^(en)
• Italiano: parafulmine ^(it)
• Portugués: pára-raios ^(pt), para-raios ^(pt)
• Ruso: громоотвод ^(ru), молниеотвод ^(ru)