nota

Galego

• Etimoloxía: do latín nota.

• Pronuncia: /'nɔ.ta̯/ (AFI)

Substantivo feminino

nota
(sg: nota; pl: notas)

1. Marca, sinal ou indicación que se pon nunha cousa para chamar a atención sobre ela.
2. Sinal coa que se distingue algunha cousa.
3. Breve información escrita.
4. Indicación esquemática que se recolle por escrito do que se le, se escoita ou se observa.
5. Factura global detallada de gastos.
6. Cualificación que se dá a un exame ou avaliación.
7. (Dereito) Breve apuntamento formado sobre os recursos de casación civil por infracción da lei.
8. (Dereito) Comunicación diplomática firmada que os axentes acreditados presentan aos gobernos.
9. (Dereito) Comunicación diplomática, sen sinatura que, a xeito de observación ou de recordo, se dirixen os ministros de Asuntos Exteriores e os axentes acreditados entre eles.
10. (Historia e (Dereito) asentamento das actas e contratos autorizados polos notarios dos séculos XIII ao XVIII, que estes rexistraban nos libros notariais.
11. (Música) Signo que representa cada un dos sons dunha composición musical.
12. (Relixión) Características que permiten discernir a Igrexa fundada por Xesús Cristo, que son, tradicionalmente, a apostolicidade, a unidade, a santidade e a catolicidade.

Termos relacionados

nota discordante, nota dominante, nota oficiosa, notas interlineais, tomar nota