meteorito

Galego

• Etimoloxía: de meteoro.

• Pronuncia: [meteɔˈɾito̝] (AFI)

Substantivo masculino

meteorito

1. (Astronomía) Fragmento máis ou menos grande de material extraterrestre, que cae ao chan e é recuperado. O fenómeno luminoso ao que dá lugar este corpo penetrando na atmosfera chámase en cambio meteoro.

Traducións

• Árabe: الحجر النيزكي ^(ar)
• Armenio: երկնաքար ^(hy)
• Asturiano: meteoritu ^(ast)
• Azarí: meteorit ^(az)
• Vasco: meteorito ^(eu)
• Bielorruso: метэарыт ^(be)
• Búlgaro: метеорит ^(bg)
• Catalán: meteorit ^(ca)
• Chinés: 隕石 ^(cmn), 陨石 ^(cmn) (yǔnshí)
• Checo: meteorit ^(cs)
• Neerlandés: meteoriet ^(nl)
• Esperanto: meteorito ^(eo), aerolito ^(eo), meteorŝtono ^(eo), aerŝtono ^(eo)
• Estoniano: meteoriit ^(et)
• Finés: meteoriitti ^(fi)
• Francés: météorite ^(fr)
• Inglés: meteorite ^(en)
• Xeorxiano: მეტეორიტი ^(ka)
• Alemán: Meteorit ^(de)
• Grego: μετεωρίτης ^(el)
• Hebreo: מטאוריט ^(he) (meteorit), כוכב נופל ^(he)
• Hindi: उल्कापिंड ^(hi) (ulkāpiṇḍ)
• Islandés: loftsteinn ^(is)
• Italiano: meteorite ^(it)
• Xaponés: 隕石 ^(ja) (いんせき, inseki)
• Casaco: метеорит ^(kk)
• Coreano: 운석 ^(ko) (隕石 ^(ko))
• Letón: meteorīts ^(lv)
• Lituano: meteoritas ^(lt)
• Maorí: matakōkiri ^(mi), whatu kōkiri ^(mi)
• Náhuatl: cītlalmītl ^(nah)
• Noruegués: meteoritt ^(no)
• Persa: شهاب‌سنگ ^(fa) (šahâb-sang)
• Polaco: meteoryt ^(pl)
• Portugués: meteorito ^(pt)
• Punjabi: ਉਲਕਾ ਪਿੰਡ ^(pa) (ulkā pinḍ)
• Quechua: pachakawri rumi ^(qu)
• Ruso: метеорит ^(ru)
• Gaélico escocés: dreagag ^(gd)
• Castelán: meteorito ^(es)
• Sueco: meteorit ^(sv)
• Romanés: meteorit ^(ro)
• Danés: meteorit ^(da)
• Tagalo: bulalato ^(tl)
• Támil: விண்வீழ்கல் ^(ta)
• Tailandés: อุกกาบาต ^(th) (ùk-gaa-bàat)
• Turco: göktaşı ^(tr), meteorit ^(tr)
• Ucraíno: метеорит ^(uk)
• Usbeco: meteorit ^(uz)
• Vietnamita: thiên thạch ^(vi), vẫn thạch ^(vi)
• Húngaro: meteorit ^(hu)
• Limburgués: zènksstein ^(li)
• Hidatsa: ihgareéxaguciidawadu ^(hid)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da astronomía

Castelán

• Etimoloxía: de meteoro.

Substantivo masculino

meteorito (sg: meteorito; pl: meteoritos)

1. (Astronomía) Meteorito.

Esperanto

Substantivo

meteorito

1. (Astronomía) Meteorito.

Sinónimos

• meteorŝtono
• aerolito
• aerŝtono

Portugués

• Etimoloxía: de meteoro.

Substantivo masculino

meteorito (sg: meteorito; pl: meteoritos)

1. (Astronomía) Meteorito.

Vasco

• Etimoloxía: de meteoro.

Substantivo

meteorito

1. (Astronomía) Meteorito.