mendicidade

Galego

• Etimoloxía: do latín mendicĭtāte.

• Pronuncia: /mendiθiˈðaðe̝/ (AFI)

Substantivo feminino

mendicidade (sg: mendicidade; pl: mendicidades)

1. Estado ou feito do mendigo, do que mendiga.
2. Conxunto de mendigos.

Traducións

• Alemán: Bettel ^(de)
• Castelán: mendicidad ^(es).
• Catalán: mendicitat ^(ca)
• Chinés: 乞讨 ^(zh)
• Francés: mendicité ^(fr).
• Inglés: begging ^(en), mendicity ^(en)
• Italiano: mendicità ^(it)
• Portugués: mendicidade ^(pt)

Portugués

• Etimoloxía: do latín mendicĭtāte.

Substantivo feminino

mendicidade (sg: mendicidade; pl: mendicidades)

1. Mendicidade.