maniqueísmo

Galego

• Etimoloxía: de «maniqueo».

Substantivo masculino

maniqueísmo

1. (Relixión) Doutrina fundada por Mani no século III que distingue as forzas do ben e o mal, mesturando elementos cristiáns e orientais.
2. (Relixión) Seita dos maniqueos.
3. Actitude na que se manteñen posturas extremas.

Traducións

• Castelán: maniqueísmo ^(es).
• Francés: manichéisme ^(fr).
• Inglés: (1, 2) Manichenism ^(en).
• Portugués: (1, 2) maniqueísmo ^(pt).