iconoclastia

Galego

• Etimoloxía: do grego εἰκονοκλασία (eikonoklasía)

Substantivo masculino

iconoclastia (sg: iconoclastia; pl: iconoclastias)

1. (Relixión, Arte) Movemento político que, no Bizancio do século VII, negaba o culto ás imaxes sagradas e propugnaba a súa destrución.
   • Exemplo: A política de iconoclastia imposta polo emperador bizantino León III e sucesores provocou a desaparición de innumerables iconas.
     
     
   • Termos relacionados: iconoclasta, iconódulo
   • Observacións: En séculos posteriores repetíronse estes movementos en diferentes lugares de Europa.

Traducións

• Inglés: iconoclasm ^(en)
• Castelán: iconoclasia ^(es)
• Portugués: iconoclasia ^(pt)