garza

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués garça, do hispano-céltico *cárcia.

• Pronuncia: /ˈɡaɾ.θa/ (AFI)

Substantivo feminino

garza (sg: garza; pl: garzas)

1. (Ornitoloxía) Ave da familia dos ardeidos, pernilonga, co pescozo e o bico tamén longos e un peculiar penacho de plumas na parte posterior da cabeza, que vive preto dos ríos, lagos, lagoas etc., onde se alimenta principalmente de peixes, anfibios e plantas acuáticas, e da que existen diversas especies.

Traducións

Traducións

Africáner: reier (af). Alemán: Reiher (de). Asturiano: garza (ast). Castelán: garza (es). Catalán: martinet (ca), bernat (ca). Checo: volavka (cs). Chinés: 鷺 (zh) (lù).

Coreano: 왜가리 (ko) (waegari). Eslovaco: volavka (sk). Esloveno: čaplja (sl). Francés: héron (fr), aigrette (fr). Inglés: heron (en), egret (en). Italiano: airone (it). Luxemburgués: Räer (lb).

Minnan: 翎鷥 (nan) (līng-si (nan)). Polaco: czapla (pl). Portugués: garça (pt). Romanés: stârc (ro). Vasco: koartza (eu). Vietnamita: diệc (vi), vạc (vi), cò (vi). Xaponés: 鷺 (ja) (サギ, sagi).

Asturiano

• Etimoloxía: do hispano-céltico *cárcia.

• Pronuncia: /ˈɣaɾ.θa/ (AFI)

Substantivo feminino

garza (sg: garza; pl: garces)

1. (Ornitoloxía) Garza.

Castelán

• Etimoloxía: do hispano-céltico *cárcia.

• Pronuncia: /ˈɡaɾ.θa/ (AFI)

Substantivo feminino

garza (sg: garza; pl: garzas)

1. (Ornitoloxía) Garza.

Italiano

• Etimoloxía: do francés gaze, do árabe غَزَّة‎ (ḡazza, «Gaza»)

• Pronuncia: /ˈɡar.d͡za/ (AFI)

Substantivo feminino

garza (sg: garza; pl: garze)

1. Gasa.