exento

Galego

• Etimoloxía: do latín exemptus.

• Pronuncia: /ɛk.'seŋ.to̯/ (AFI)

Adxectivo

exento
(ms: exento; mpl: exentos; fs: exenta; fpl: exentas)

1. Dise de quen está libre do cumprimento dunha carga, norma, obriga ou orde.
   • Exemplo: Está exento de traballar ás tardes.
     
     
2. Dise do que está illado ou independente.
   • Exemplo: Na horta hai un muro exento.
     
     |
3. (Figurado) Dise do que, ou de quen, está libre de calquera inconvinte ou contrariedade.
   • Exemplo: É unha persoa exenta de vicios.