estilo

Galego

• Etimoloxía: do latín stilus, do grego antigo στῦλος.

• Pronuncia: /esˈtilo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

estilo (sg: estilo; pl: estilos)

1. (Arte) Carácter propio dun artista, unha obra astística, unha época, un país ou un conxunto deles ou delas.
   • Termos relacionados: estilo literario, xénero musical, movemento artístico, moda.
2. Xeito de escribir ou falar.
3. Xeito de comportarse ou mostrarse unha persoa ou un conxunto delas.
4. Xeito peculiar de ser algo ou alguén.
5. Gusto, criterio, especialmente elegancia, que amosa alguén.
6. (Deportes) Modalidade deportiva concretada de certo xeito, con certas regras, características, movementos...
7. (Botánica) Parte alongada e estreita do pistilo dunha flor.
8. (Historia) Instrumento usado na Mesopotamia da antigüidade para a escritura cuneiforme.
   • Sinónimos: estilete.
9. (Informática Instrumento semellante a un fino lapis, empregado nas pantallas táctiles.
10. Vara ou agulla perpendicular dun reloxo de sol.
    • Sinónimos: gnomon.

Termos relacionados

• de estilo
• estilo directo
• estilo indirecto
• estilo libre
• polo estilo

Traducións

• Alemán: Stil ^(de)
• Castelán: estilo ^(es)
• Catalán: estil ^(ca)
• Chinés: 风格 ^(zh)
• Francés: style ^(fr)
• Inglés: style ^(en)
• Italiano: stile ^(it)
• Polaco: styl ^(pl)
• Portugués: estilo ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín stilus, do grego antigo στῦλος.

Substantivo masculino

estilo (sg: estilo; pl: estilos)

1. Estilo.

Portugués

• Etimoloxía: do latín stilus, do grego antigo στῦλος.

Substantivo masculino

estilo (sg: estilo; pl: estilos)

1. Estilo.