enredar

Galego

• Etimoloxía: de en-, rede e -ar.

• Pronuncia: /eŋ.ɾe.ðaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

enredar

1. Coller cunha rede algunha cousa.
2. Entreter a alguén e facer que perda o tempo.
3. Meter discordia.
4. Enlazar, entretecer, enmarañar algo con outra cousa.
5. (Figurado) Tramar enredos.

Observacións

Na 2ª acepción úsase tamén como pronominal.

Verbo intransitivo

enredar

1. Distraerse e perder o tempo.
2. Andar en algo sen saber como se fai e co fin de se distraer.
3. Pasar o tempo e divertirse.
4. Mostrarse inquieto ou facer o que non debe unha persoa, especialmente un neno.

Verbo pronominal

enredarse

1. Dito dun asunto, complicarse coas dificultades.
2. Aturdirse, facerse un lío.
3. (Coloquial) Amancebarse.