docilidade

Galego

• Etimoloxía: do latín docilitas.

• Pronuncia: /dɔθiliˈðaðe̝/ (AFI)

Substantivo feminino

docilidade (sg: docilidade; pl: docilidades)

1. Calidade de dócil.

Antónimos

• indocilidade

Traducións

• Castelán: docilidad ^(es)
• Catalán: docilitat ^(ca)
• Esperanto: obeemo ^(eo), agordiĝemo ^(eo)
• Estoniano: kuulekus ^(et), õpihimu ^(et)
• Francés: docilité ^(fr)
• Ido: docileso ^(io)
• Inglés: docility ^(en), docileness ^(en)
• Italiano: docilità ^(it)
• Kurdo: sernermî ^(ku), hêminî ^(ku), mûlayîmî ^(ku)
• Polaco: posłuszeństwo ^(pl), uległość ^(pl)
• Portugués: docilidade ^(pt)
• Romanés: docilitate ^(ro)
• Serbocroata: docilnost ^(sh)
• Xaponés: 従順 ^(ja) (jūjun)

Portugués

• Etimoloxía: do latín docilitas.

Substantivo feminino

docilidade (sg: docilidade; pl: docilidades)

1. Docilidade.

Antónimos

• indocilidade