desencaracolar

do Galizionario, dicionario galego na Internet.

Galego

  • Pronuncia: /deseŋkaɾakɔˈlaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

desencaracolar

  1. Desencrechar, desfacer os caracois dos cabelos.

Antónimos

Traducións

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    
Formas impersoais
Infinitivo desencaracolar
Xerundio desencaracolando
Participio desencaracolado, desencaracolada, desencaracolados, desencaracoladas

Formas persoais
singular plural
primeira segunda terceira primeira segunda terceira
Modo
Indicativo 		Presente desencaracolo desencaracolas desencaracola desencaracolamos desencaracolades desencaracolan
Copretérito desencaracolaba desencaracolabas desencaracolaba desencaracolabamos desencaracolabades desencaracolaban
Pretérito desencaracolei desencaracolaches desencaracolou desencaracolamos desencaracolastes desencaracolaron
Antepretérito desencaracolara desencaracolaras desencaracolara desencaracolaramos desencaracolarades desencaracolaran
Futuro desencaracolarei desencaracolarás desencaracolará desencaracolaremos desencaracolaredes desencaracolarán
Pospretérito desencaracolaría desencaracolarías desencaracolaría desencaracolariamos desencaracolariades desencaracolarían
Modo
Subxuntivo 		Presente desencaracole desencaracoles desencaracole desencaracolemos desencaracoledes desencaracolen
Pretérito desencaracolase desencaracolases desencaracolase desencaracolásemos desencaracolásedes desencaracolasen
Futuro desencaracolar desencaracolares desencaracolar desencaracolarmos desencaracolardes desencaracolaren
Modo
Imperativo 		Afirmativo desencaracola desencaracole1 desencaracolemos desencaracolade desencaracolen1
Negativo desencaracoles desencaracole1 desencaracolemos desencaracoledes desencaracolen1
Infinitivo conxugado desencaracolar desencaracolares desencaracolar desencaracolarmos desencaracolardes desencaracolaren
1 Vostede(s)


Portugués

Verbo transitivo

desencaracolar

  1. Desencaracolar.

Antónimos

Traído desde «https://gl.wiktionary.org/w/index.php?title=desencaracolar&oldid=576847»