decápodo

Galego

Decápodos macruros e braquiúros
do mar Caribe

Nécora

• Etimoloxía: do latín científico Decapoda, de deste do grego antigo δέκα déka, 'dez' , e πούς, ποδός poús, podós, 'pé', 'pata'.

• Pronuncia: /de.ˈka.po̝.ðo̝/ (AFI)

Adxectivo

decápodo
(ms: decápodo; mpl: decápodos; fs: decápoda; fpl: decápodas)

1. (Zooloxía) Que ten cinco pares de patas.
2. (Zooloxía) Relativo ou pertencente aos decápodos.

Substantivo masculino

decápodo
(sg: decápodo; pl: decápodos)

1. (Zooloxía) Individuo da orde dos decápodos.

Substantivo masculino plural

decápodos

1. (Zooloxía) Orde de crustáceos da clase dos malacostráceos caracterizados, como o seu nome indica, por teren dez patas (os últimos cinco dos oito pares de apéndices torácicos característicos dos crustáceos) os tres primeiros pares funcionan como pezas bucais e, en moitos, o primeiro remata en pinzas alongadas chamadas quelas; a orde comprende moitos grupos, como cangrexos, nécoras e centolas (braquiúros), e lagostas, camaróns, cigalas (macruros). Poden seren depredadores, herbívoros, omnívoros, detritívoros e preeiros.

Traducións

• Castelán: decápodo ^(es)
• Inglés: decapod ^(en)
• Portugués: decápode ^(pt)