crépuscule

Francés

• Etimoloxía: do latín crepusculum.

• Pronuncia: [kʁe.pys.kyl] (AFI)

• Escoitar: «crépuscule» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

crépuscule (sg: crépuscule; pl: crépuscules)

1. Anoitecer, noitiña.
2. Crepúsculo, claridade que segue á posta do sol.
3. Crepúsculo, claridade que precede a saída do sol e nesta caso son máis usadas as palabras aube ou aurore.
4. Proceso de decadencia dunha situación, podese tratar dunha temporada da historia ou na vida dunha persoa.