coque

Galego

coque¹

• Pronuncia: /ˈkɔke̝/ (AFI)

Substantivo masculino

coque (sg: coque; pl: coques)

1. Vulto que nace a consecuencia dun croque (golpe na cabeza).
   • Exemplo: E ese coque, Mónica? Nada, un golpe coa retranca.
     
     
   • Sinónimos: croque, pote.
2. Deformación dunha superficie a consecuencia dun golpe.
   • Sinónimos: cocadura, croque.

Traducións

• Castelán: (1) chichón ^(es); (2) abolladura ^(es).
• Francés: bosse ^(fr)

coque²

• Etimoloxía: do inglés coke.

• Pronuncia: /ˈkɔke̝/ (AFI)

Substantivo masculino

coque (sg: coque; pl: coques)

1. Tipo de combustíbel derivado do carbón betuminoso.

Traducións

• Alemán: Koks ^(de)
• Castelán: coque ^(es)
• Catalán: coc ^(ca)
• Checo: koks ^(cs)
• Esperanto: koakso ^(eo)
• Finés: koksi ^(fi)
• Francés: coke ^(fr)
• Inglés: coke ^(en)
• Italiano: coke ^(it)
• Portugués: coque ^(pt)
• Vasco: koke ^(eu)

Francés

• Escoitar: «coque» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

coque

1. (Zooloxía, alimentación) Berberecho, birbiricho, carneiro, chícaro, crica, croque.