cima

Galego

• Etimoloxía: do latín cyma 'flor da col', e este do grego antigo κῦμα kŷma 'o que se incha'.

• Pronuncia: /'θi.ma̯/ ou /'sima̯/ (AFI)

1. Parte máis alta de algo, especialmente dunha montaña.
2. (Arquitectura) Moldura de perfil ondulado en forma de ese invertida.
3. (Botánica) Inflorescencia con un ou máis eixes na que se desenvolven antes as flores finais.
4. (Figurado) Punto ou momento culminante.