celta común

Galego

• Etimoloxía: composto de celta e común.

• Pronuncia: /ˈθɛlta̝ koˈmuŋ/ (AFI)

Locución substantiva masculina

celta común

1. (Lingüística) Idioma reconstruído co método comparativo da lingüística histórica, hipoteticamente empregado polos antecesores dos celtas e devanceiro das linguas celtas actuais. Derivado do protoindoeuropeo.

Sinónimos

• protocéltico
• protocelta

Traducións

• Alemán: Urkeltisch ^(de), Protokeltisch ^(de)
• Castelán: protocéltico ^(es), protocelta ^(es)
• Catalán: protocelta ^(ca)
• Francés: proto-celtique ^(fr), celtique commun ^(fr)
• Inglés: Proto-Celtic ^(en), Common Celtic ^(en)
• Italiano: protoceltico ^(it)
• Portugués: protocéltico ^(pt), protocelta ^(pt)