celibato

Galego

• Etimoloxía: do latín caelibātum.

• Pronuncia: /θe.li.'βa.to̯/ ou /se.li.'βa.to̯/ (AFI)

Adxectivo

celibato
(sg: celibato; pl: celibatos)

1. Que aínda non casou.
   • Exemplo: Meu curmán vive nun perpetuo celibato.
     
     .

Substantivo masculino

celibato
(sg: celibato; pl: celibatos)

1. Estado da persoa que se mantén solteira.
   • Exemplo: Meu primo pensa mater o seu celibato toda a vida.
     
     .
2. (Relixión) Nalgunhas relixións, estado ou condición da persoa que non casou.
   • Exemplo: Na relixión católica os curas e as monxas deben manter o celibato drante toda a súa vida.
     
     .

Sinónimos

solteiría