caíño

Galego

• Etimoloxía: do latín caninus.

• Pronuncia: /kaˈiɲo̝/ (AFI)

Acio de uvas caíñas tintas

Substantivo

caíño (ms: caíño; mpl: caíños; fs: caíña; fpl: caíñas)

1. (Alimentación) Viño feito co caíño tinto.
2. (Agricultura) Variedade de uva coa que se fai este viño.
   • Exemplo: O brencellao i o caíño son os pais do viño.
     
     
3. (Zooloxía) Mosca caíña ou tabán.
   • Exemplo: Estaba a munxir unha vaca na corte e picoume unha mosca caíña.
     
     

Termos relacionados

• caíño branco
• caíño bravo
• caíño tinto

Traducións

• Castelán: caíño ^(es)
• Inglés: caíño ^(en)