bráctea
|
Grafías semellantes: bràctea |
Galego
Pronuncia: /ˈbɾakte̯a̝/ (AFI)
Substantivo feminino
bráctea (sg: bráctea; pl: brácteas)
- (Botánica) Órgano folíaceo na proximidade das flores e diferente ás follas normais e as pezas do perianto.
Traducións
- Alemán: Tragblatt (de).
- Castelán: bráctea (es).
- Catalán: bràctea (ca).
- Francés: bractée (fr).
- Inglés: bract (en).
- Italiano: brattea (it).
- Portugués: bráctea (pt).
Castelán
Substantivo feminino
bráctea (sg: bráctea; pl: brácteas)
Portugués
Substantivo feminino
bráctea (sg: bráctea; pl: brácteas)
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Substantivos femininos en galego
- Botánica en galego
- Castelán
- Entradas en castelán derivadas do latín
- Entradas en castelán con etimoloxía
- Substantivos femininos en castelán
- Botánica en castelán
- Portugués
- Entradas en portugués derivadas do latín
- Entradas en portugués con etimoloxía
- Substantivos femininos en portugués
- Botánica en portugués