batuta

Galego

• Etimoloxía: do italiano battuta.

• Pronuncia: /baˈtuta̝/ (AFI)

Substantivo feminino

batuta (sg: batuta; pl: batutas)

1. (Música) Pau que empegran na música os directores de orquestra para levar o compás.
2. (Figurado) Dirección dun tema.

Traducións

• Alemán: Taktstock ^(de)
• Castelán: batuta ^(es)
• Catalán: batuta ^(ca)
• Chinés: 接力棒 ^(zh)
• Inglés: baton ^(en)
• Italiano: bacchetta ^(it), testimone ^(it)
• Polaco: batuta ^(pl)
• Portugués: batuta ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do italiano battuta.

Substantivo feminino

batuta (sg: batuta; pl: batutas)

1. (Música) Batuta.

Catalán

• Etimoloxía: do italiano battuta.

Substantivo feminino

batuta (sg: batuta; pl: batutes)

1. (Música) Batuta.

Polaco

• Etimoloxía: do italiano battuta.

• Pronuncia: /baˈtu.ta/ (AFI)

• Escoitar: «batuta» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo feminino

batuta

1. (Música) Batuta.

Portugués

• Etimoloxía: do italiano battuta.

Substantivo feminino

batuta (sg: batuta; pl: batutas)

1. (Música) Batuta.