atribuír

Galego

• Etimoloxía: do latín attribuere.

• Pronuncia: /atɾiβuˈiɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

atribuír

1. Considerar que algo ou alguén é autor ou causa de algo.
   • Sinónimos: imputar.
2. Outorgarlle unha función, cargo ou distición, darlle algo como propio ou como competencia súa, a algo ou alguén.
   • Sinónimos: adxudicar, asignar.

Verbo pronominal

atribuírse

1. Considerar alguén algo como propio ou como competencia súa.
2. Dar por propios méritos e logros alleos.

Traducións

• Castelán: atribuir ^(es)
• Portugués: atribuir ^(pt)

Conxugación

Verbo semirregular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	atribuír
Xerundio	atribuíndo
Participio	atribuído, atribuída, atribuídos, atribuídas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	atribúo	atribúes	atribúe	atribuímos	atribuídes	atribúen
	Copretérito	atribuía	atribuías	atribuía	atribuiamos	atribuiades	atribuían
	Pretérito	atribuín	atribuíches	atribuíu	atribuímos	atribuístes	atribuíron
	Antepretérito	atribuíra	atribuíras	atribuíra	atribuiramos	atribuirades	atribuíran
	Futuro	atribuirei	atribuirás	atribuirá	atribuiremos	atribuiredes	atribuirán
	Pospretérito	atribuiría	atribuirías	atribuiría	atribuiriamos	atribuiriades	atribuirían
Modo Subxuntivo	Presente	atribúa	atribúas	atribúa	atribuamos	atribuades	atribúan
	Pretérito	atribuíse	atribuíses	atribuíse	atribuísemos	atribuísedes	atribuísen
	Futuro	atribuír	atribuíres	atribuír	atribuírmos	atribuírdes	atribuíren
Modo Imperativo	Afirmativo		atribúe	atribúa1		atribuíde	atribúan1
	Negativo		atribúas	atribúa1		atribuades	atribúan1
Infinitivo conxugado		atribuír	atribuíres	atribuír	atribuírmos	atribuírdes	atribuíren

1 Vostede(s)