agruar

Galego

• Etimoloxía: de «agrúo».

• Pronuncia: /aɣɾuˈaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

agruar

1. Botar berros de alegría como acompañamento dunha cantiga ou baile.
   • Sinónimos: aturular, aturuxar, grixar, gruar, ufar.

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	agruar
Xerundio	agruando
Participio	agruado, agruada, agruados, agruadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	agrúo	agrúas	agrúa	agruamos	agruades	agrúan
	Copretérito	agruaba	agruabas	agruaba	agruabamos	agruabades	agruaban
	Pretérito	agruei	agruaches	agruou	agruamos	agruastes	agruaron
	Antepretérito	agruara	agruaras	agruara	agruaramos	agruarades	agruaran
	Futuro	agruarei	agruarás	agruará	agruaremos	agruaredes	agruarán
	Pospretérito	agruaría	agruarías	agruaría	agruariamos	agruariades	agruarían
Modo Subxuntivo	Presente	agrúe	agrúes	agrúe	agruemos	agruedes	agrúen
	Pretérito	agruase	agruases	agruase	agruásemos	agruásedes	agruasen
	Futuro	agruar	agruares	agruar	agruarmos	agruardes	agruaren
Modo Imperativo	Afirmativo		agrúa	agrúe1		agruade	agrúen1
	Negativo		agrúes	agrúe1		agruedes	agrúen1
Infinitivo conxugado		agruar	agruares	agruar	agruarmos	agruardes	agruaren

1 Vostede(s)