absolución

Galego

• Etimoloxía: do latín absolutio de absolvo.

• Pronuncia: [ab.so.luˈθjoŋ] (AFI)

Substantivo feminino

absolución (sg: absolución; pl: absolucións)

1. Acto ou efecto de absolver.
2. (Cristianismo) Perdón dos pecados no sacramento da penitencia.
3. (Dereito) Resolución declaratoria da inocencia dunha persoa procesada.

Traducións

(1) Acción e efecto de absolver.

Alemán: Freispruch (de). Castelán: absolución (es). Catalán: absolució (ca). Esperanto: absolvo (eo). Francés: absolution (fr). Gaélico escocés: saoradh (gd). Inglés: absolution (en). Italiano: assoluzione (it).

(2) Perdón dos pecados.

Alemán: Absolution (de). Castelán: absolución (es). Catalán: absolució (ca). Esperanto: absolvo (eo). Francés: absolution (fr). Gaélico escocés: absaloid (gd), easbalaid (gd), saoradh (gd). Inglés: absolution (en). Irlandés: aspalóid (ga). Italiano: assoluzione (it). Portugués: absolvição (pt).

(3) Resolución de inocencia.

Alemán: Freispruch (de). Castelán: absolución (es). Catalán: absolució (ca). Esperanto: absolvo (eo). Estoniano: õigeksmõistmine (et). Francés: acquittement (fr). Gaélico escocés: saoradh (gd). Inglés: acquittal (en). Irlandés: éigiontú (ga). Italiano: assoluzione (it).

Castelán

• Etimoloxía: do latín absolutio.

Substantivo feminino

absolución (sg: absolución; pl: absoluciones)

1. Absolución.

Referencias

Boullón Agrelo, Ana Isabel; Monteagudo Romero, Henrique; García Cancela, Xermán (1988). Diccionario normativo galego-castelán. p. 10. Editorial Galaxia. ISBN 9788471546418.