avogado

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués avogado, do latín advocātus.

• Pronuncia: /aβoˈɣaðo̝/ (AFI)

Substantivo

avogado (ms: avogado; mpl: avogados; fs: avogada; fpl: avogadas)

1. (Dereito) (Profesións) Licenciado en dereito que, incorporado a un colexio profesional, exerce a dirección e defensa dos seus clientes a quen representa en todo tipo de procesos xudiciais. Tamén ofrece asesoramento xurídico e/ou mediación entre as partes dun conflito, con sometemento a un código deontolóxico rexido polos valores de independencia, liberdade, confidencialidade e a boa fe.

Termos relacionados

• avogacía

Traducións

• Alemán: Anwalt ^(de), Rechtsanwalt ^(de)
• Azarí: vəkil ^(az), advokat ^(az)
• Búlgaro: адвокат ^(bg)
• Castelán: abogado ^(es)
• Catalán: advocat ^(ca)
• Checo: advokát ^(cs)
• Croata: odvjetnik ^(hr).
• Finés: asianajaja ^(fi)
• Francés: avocat ^(fr).
• Grego: δικηγόρος ^(el)
• Húngaro: ügyvéd ^(hu)
• Inglés: lawyer ^(en), attorney ^(en), advocate ^(en), defender ^(en)
• Inuktitut: ᐃᑲᔪᖅᓯᔨ ^(iu).
• Italiano: avvocato ^(it)
• Neerlandés: advocaat ^(nl), raadsman ^(nl)
• Polaco: adwokat ^(pl)
• Portugués: advogado ^(pt)
• Ruso: адвокат ^(ru)
• Sueco: advokat ^(sv)
• Yoruba: agbẹjọ́rò ^(yo)
• Vasco: abokatu ^(eu), letradu ^(eu)
• Xudeu-español: avokato ^(lad)